Jesiennie

Siedzę i objadam się orzeszkami ziemnymi ,zakupionymi onegdaj w markecie.
Kupiłam wielką torbę i podjadam wieczorami.
Podobno zdrowe i tym tłumaczę swoje obżarstwo.

Przejeżdżał koło nas rolnik sprzedający swoje warzywa (mam nadzieję,że swoje ) i kupiłam 3 worki ziemniaków,może będą tak dobre,jak zapowiadał gospodarz,bo zjeść 3 worki niedobrych ziemniaków będzie sztuką).
Kupiłam też worek cebuli i marchwi. No i 2 główki kapusty.
Mając tyle dobra pobiegłam do sklepu,dokupiłam trochę ogórków i papryki i przystąpiłam do przygotowywania sałatki zimowej,którą robiłam wcześniej i była smakowita.
Naszatkowałam całą wielką michę .

Zapasteryzowałam w słoikach  i niech czekają na zimę.

Drzewa kuszą jesienią,słoneczko podgrzewa każdy dzień,oby jak najdłużej.

Koleżanka nastraszyła mnie nocnymi przymrozkami,więc poznosiłam wszystkie kwiatki do domu i poupychałam na oknach,jutro muszę zrobić porządek.Jeszcze szkoda wnosić je do mieszkania,lecz gdyby miały się przemrozić to lepiej dmuchać na zimne.

W moim ogródeczku

Całe wiadro cebulek wykopanych latem wreszcie się doczekało na ponowne posadzenie.
Każdego roku od nowa,no prawie od nowa projektuje swój ogródeczek i nie mogę osiągnąć celu.
Ciągle to nie jest to.
I w rezultacie jest pomieszanie z poplątaniem.
Kwiaty rosną w miejscach,które są tylko na chwilę,ciągle przesadzane ,ciągle dosadzane.
Bo nie mogę się zdecydować,co chcę mieć tzn chcę mieć wszystkie rodzaje kwiatów w swoim ogródku,ale jak pomieścić na 4,5 arach działeczki,gdzie stoi dom , garaż ,podwórko.
I nic nie ma swojego stałego miejsca,tylko czereśnia ,wiśnia i śliwka są już nie do przeniesienia. Na szczęście...
I tak planuję,że następny rok przyniesie efekt końcowy,mąż też mi to obiecuje...od lat.
I tak mija czas, a ja ciągle żyję planami.
A może to i dobrze,bo każde lato cieszy nowymi barwami w nowych miejscach.
Więc następny rok będzie znów witany nowym wyglądem ogródka, no,prawie nowym..ale plany mam cały czas i w pocie czoła zaczynam je realizować.

 Tylko jesienne michałki rozrastają się ,jak szalone.

Pożegnanie

Pamiętam słodkiego przedszkolaka,który miał tak miłą bużkę,że nie można go było nie lubić.
Wszyscy go kochali .
On też kochał wszystkich.
Ale najbardziej kochał motory.
I właśnie odjechał na
na jednym z nich,swoim,wymarzonym,wypolerowanym,wypieszczonym...odszedł w ostatnią podróż.
Pożegnaliśmy Cię Darku...dołączyłeś do swojego ojca,za którym tak tęskniłeś.
Miałeś tylko 25 lat...
Została matka... niedawno straciła męża ,a teraz syna...